تاریخچه برندگان خرس طلای برلین
تاریخ انتشار: ۷ اسفند ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۷۲۰۲۴۷۴
خرس طلای برلیناله ۲۰۲۳ در نهایت به مستندی ساخته کارگردان اهل فرانسه رسید تا سینمای فرانسه به یکی از پرافتخارترین کشورها در تمام ادوار این رویداد سینمایی تبدیل شود.
به گزارش ایران اکونومیست، مستند «On the Adamant» ساخته «نیکلاس فیلیبر» جایزه نخست جشنواره برلین را به خود اختصاص داد تا دومین مستند پس از «-آتش در دریا» ساخته «جیانفرانکو روسی» در سال ۲۰۱۶ باشد خرس طلای برلیناله را به خانه می‌برد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
مستند «On the Adamant» پرتره‌ای از مرکز «L'Adamant» در پاریس است. این مرکز منحصر به فرد پذیرای بزرگسالان مبتلا به اختلالات روانی از چهار منطقه اول پاریس است. این مرکز به بیماران کمک می‌کند تا با کارگاه‌های درمانی و حمایت توانبخشی روانی-اجتماعی جایگاه خود را در زندگی روزمره بازیابند.
فرانسه در مجموع و با احتساب تولیدات مشترک سینمایی، ۱۲ بار موفق به دریافت جایزه بهترین فیلم جشنواره برلین شده است.
سینمای ایران نیز یک‌بار در سال (۲۰۱۱) با فیلم «جدایی» ساخه اصغر فرهادی، بار دوم در سال ۲۰۱۵ با فیلم «تاکسی» از جعفر پناهی موفق به کسب جایزه اول جشنواره معتبر برلین شده و در سال ۲۰۲۰ نیز با فیلم سینمایی «شیطان وجود ندارد» از محمد رسول‌اُف برنده خرس طلاس برلین شده است.
ایران در فهرست ۱۵ کشوری قرار دارد که بیش از یک‌بار، این جایزه مهم سینمایی را به خانه برده است.
«آنگ لی»، کارگردان آمریکایی تایوانی‌تبار تنها کارگردان سینمای جهان است که موفق به کسب دو جایزه خرس طلا در سال‌ها ۱۹۹۳ و ۱۹۹۶ شده است.
*در اولین سال برگزاری جشنواره فیلم برلین ۵ فیلم به عنوان برگزیده در ژانرهای مختلف درام، کمدی، مستند، هیجانی و ماجراجویی و فیلم موزیکال معرفی شدند.
۱۹۵۱- «چهار نفر در یک جیپ»/ «لئوپولد لیندبرگ»- سوئیس
«بدون آدرس ارسال»/ «ژان پل لو شانوا»- فرانسه
«دره سگ آبی»/ «جیمز الگار»- آمریکا
«عدالت برقرار است»/ «آندره کایات»- فرانسه
«سیندرلا»/ «ویلفرید جکسون»- آمریکا
*بین سال‌های ۱۹۵۲ تا ۱۹۵۵ جایزه خرس طلای جشنواره برلین به بهترین فیلم از نگاه تماشاگران تعلق گرفت.
۱۹۵۲- تابستان خوشبختی/«آرنه متسون»- سوئد
۱۹۵۳- مزد ترس/ «هانری-ژرژ کلوزو»/ فرانسه/ ایتالیا
۱۹۵۴- انتخاب آقای هابسون/ «دیوید لین»- انگلیس
۱۹۵۵- موشها/ رابرت سیادمک- آلمان غربی
*از سال ۱۹۵۶ میلادی، جشنواره فیلم برلین از سوی فدراسیون بین‌المللی انجمن تهیه‌کنندگان فیلم (فیاپف) به رسمیت شناخته شد و از آن زمان تا به امروز هیئت داوران بین‌المللی برندگان بخش اصلی جشنواره را انتخاب می‌کنند.
۱۹۵۶- دعوت به رقص/ «جین کلی»-آمریکا
۱۹۵۷- مرد خشمگین/ «سیدنی لومت»-آمریکا
۱۹۵۸- توت فرنگی‌های وحشی/ «اینگمار برگمن»- سوئد
۱۹۵۹- پسرعموها/«کلود شابرل»- فرانسه
۱۹۶۰- لازاریو دی تورمس/«سزار فرناندز اردوین»-اسپانیا
۱۹۶۱- شب/ «میکل‌آنجلو آنتونیونی»- ایتالیا/ فرانسه
۱۹۶۲- یک نوع عشق/«جان شلزینگر»-انگلیس
۱۹۶۳- شیطان/ «جیان لوئیجی پولیدورو»-ایتالیا
*بوشیدو، حماسه سامورایی/ «تاداشی ایمایی- ژاپن
۱۹۶۴- تابستان خشک/«متین ارکسان»-ترکیه
۱۹۶۵- آلفاویل/ «ژان لوک گدار»- فرانسه/ ایتالیا
۱۹۶۶- بن‌بست/ «رومن پولانسکی»-انگلیس
۱۹۶۷- آغاز/ «یرژی اسکولیمووسکی»-بلژیک
۱۹۶۸- چه کسی مرگ او را دید؟/ «یان تروئل»- سوئد
۱۹۶۹- کارهای اولیه/ «ژلیمیر ژیلنیک»- یوگسلاوی
۱۹۷۰- بدون برنده
۱۹۷۱- باغ فینزی کوینتینی/ «ویتوریو د سیکا»- ایتالیا/ آلمان غربی
۱۹۷۲- حکایت‌های کانتربوری/ «پیر پائولو پازولینی»- ایتالیا
۱۹۷۳- رعد دوردست/ «ساتیاجیت ری»- هند
۱۹۷۴- کارآموزی دادی کراویتز/ «تد کاچف»- کانادا
۱۹۷۵- فرزندخواندگی/ «مارتا مشاورس»-مجارستان
۱۹۷۶- بوفالو، بیل و دوستان/ «رابرت آلتمن»-آمریکت
۱۹۷۷- صعود/«لاریسا شپیتکو»- اتحاد جماهیر شوروی
۱۹۷۸- ماهی قزل آلا/ «خوزه لوئیس گارسیا سانچز»-اسپانیا
*آسانسور /«وماس مونز »- اسپانیا
*آنچه مکس گفت/ «امیلیو مارتینز-لازارو»-اسپانیا
۱۹۷۹- دیوید/ «پیتر لیلینتال»-آلمان غربی
۱۹۸۰- منطقهٔ حیاتی/ ریچارد پیرس»-آمریکا
*پالرمو یا وولفسبورگ/ «ورنر شرودر»-آلمان غربی
۱۹۸۱- عجله کن! عجله کن/ «کارلوس سائورا»-اسپانیا/ فرانسه
۱۹۸۲- ورونیکا واس/ «راینر ورنر فاسبیندر»-آلمان غربی
۱۹۸۳- تسلط/ «ادوارد بنت»- انگلیس
*تجمع/ «ماریو کاموس»-اسپانیا
۱۹۸۴- جویبارهای عشق/«جان کاساوتس»-آمریکا
۱۹۸۵- زن و غریبه/ «راینر سیمون»-آلمان شرقی
*واتربی/ «دیوید هیر»-انگلیس
۱۹۸۶- زندان استام‌هایم/«راینهارد هاف»-آلمان غربی
۱۹۸۷- مضمون/ «گلب پانفیلوف»-اتحاد جماهیر شوروی
۱۹۸۸- ذرت سرخ/ «ژانگ ییمو»-چین
۱۹۸۹- مرد بارانی/ «بری لوینسون»/آمریکا
۱۹۹۰- جعبهٔ موسیقی/«کوستا گاوراس»-آمریکا
*چکاوک‌ها روی بند/ «یری منزل»- چک
۱۹۹۱- سرای لبخندها/«مارکو فراری»-ایتالیا
۱۹۹۲- گراند کانیون/ «لارنس کاسادن»-آمریکا
۱۹۹۳- زن کنجد کار/ «ژی فی»-چین
* ضیافت عروسی/ «آنگ لی»-امریکا/ تایوان
۱۹۹۴- به نام پدر/ «جیم شرایدن»-ایرلند/ انگلیس
۱۹۹۵- طعمه/ «برتران تاورنیه»-فرانسه
۱۹۹۶- عقل و احساس/«آنگ لی»-امریکا
۱۹۹۷- مردم علیه لری فلینت/ «میلوش فورمن»-آمریکا
۱۹۹۸- ایستگاه مرکزی/«والتر سالس»-برزیل
۱۹۹۹- خط باریک سرخ/ «ترنس مالیک»-آمریکا
۲۰۰۰- مگنولیا/ «پل توماس آندرسون»- آمریکا
۲۰۰۱- اُنس/ «پاتریس شرو»- انگلیس(همراه فرانسه، آلمان، اسپانیا)
۲۰۰۲- شهر اشباح/«هایائو میازاکی»- ژاپن
*یکشنبه خونین/«پل گرینگرس»-انگلیس- ایرلند
۲۰۰۳- در این جهان/ «مایکل وینترباتم»-انگلیس
۲۰۰۴- با سر توی دیوار/«فاتح آکین»-آلمان/ ترکیه
۲۰۰۵- یوکارمن ای کایلیشا/ «مارک دارنفورد-می»-آفریقای جنوبی
۲۰۰۶- گرباویتسا/ «یاسمیلا ژبانیچ »- بوسنی و هرزگوین (همراه
اتریش، آلمان، کرواسی)
۲۰۰۷- ازدواج تویا/ «وانگ کوآنان»-چین
۲۰۰۸- یگان ویژه/ «خوزه پادیلیا»- برزیل
۲۰۰۹- شیر اندوه/ «کلودیا یوسا»- پرو
۲۰۱۰- عسل/ «سمیح کاپلان‌اوغلو»- ترکیه
۲۰۱۱- جدایی نادر از سیمین/اصغر فرهادی- ایران
۲۰۱۲- سزار باید بمیرد/ برادروان «تاویانی»-ایتالیا
۲۰۱۳- مسأله بچه/ «کالین پیتر نتسر»-رومانی
۲۰۱۴- ذغال سیاه، یخ نازک/ «دیائو ینان»-چین
۲۰۱۵- تاکسی/ جعفر پناهی- ایران
۲۰۱۶- آتش در دریا/ جیانفرانکو روسی- ایتالیا و فرانسه
۲۰۱۷- در جسم و روح/ ایلدیکو انیدی-مجارستان
۲۰۱۸- مرا لمس نکن/ آدینا پنتیلی- رومانی
۲۰۱۹- مترادف‌ها/ نداو لاپید- فرانسه
۲۰۲۰- شیطان وجود ندارد/ محمد رسول‌اُف/ ایران
۲۰۲۱- رابطه بدفرجام/ رادو ژوده/ رومانی
۲۰۲۲- آلکاراس/ کارلا سیمون/ اسپانیاو ایتالیا
۲۰۲۳- On the Adamant/ نیکلاس فیلیبر/ فرانسه
منبع: خبرگزاری ایسنا برچسب ها: برندگان ادوار جشنواره برلین ، تاریخچه برندگان خرس طلا ، هفتاد و سومین جشنواره فیلم برلین
منبع: ایران اکونومیست
کلیدواژه: جشنواره برلین آلمان غربی خرس طلای
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت iraneconomist.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایران اکونومیست» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۷۲۰۲۴۷۴ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
جشنواره اسب دوانی ترکمن ۱۴۰۳+ تاریخچه Turkmen Racing Horse Festival
جشنواره اسب‌دوانی ترکمن هر سال در آخرین یکشنبه ماه آوریل برگزار می‌شود و هدف آن بزرگداشت یکی از قدیمی‌ترین نژادهای اسب جهان و نماد غرور ملی ترکمنستان است.
به گزارش سرویس ترجمه خبرگزاری ایمنا، جشنواره اسب‌دوانی ترکمن Turkmen Racing Horse Festival، هر سال در آخرین یکشنبه ماه آوریل برگزار می‌شود که امسال مصادف با بیست‌وهشتم آوریل (نهم اردیبهشت ۱۴۰۳) است. این جشنواره یک تعطیلات مهم و نماد غرور ملی است، اما در ترکمنستان یک یکشنبه کاری محسوب می‌شود و مدارس و ادارات در طول آن باز هستند.
ترکمنستان کشوری واقع در منطقه جنوب غربی آسیای مرکزی و همسایه قزاقستان، افغانستان، ایران و ازبکستان است. دریای خزر در امتداد مرز غربی این کشور قرار دارد و اسب‌ها بخشی جدایی‌ناپذیر از تاریخ و فرهنگ آن هستند، از این رو یک فصل کامل در آن به مسابقات اسب‌دوانی اختصاص دارد. نژاد اسب آخال‌تکه، افتخار ترکمنستان است که احتمال می‌رود یکی از قدیمی‌ترین نژادهای اسب در جهان باشد.
نژاد آخال‌تکه حداقل سه‌هزار سال قدمت دارد و تکامل‌یافته نژاد اسب ترکمن هستند که در قرون وسطی به عشایر کوچ‌نشین ترکمنستان تعلق داشتند و اکنون منقرض شده‌اند.
این نژاد اسب به چند دلیل بسیار کمیاب است؛ از نظر تاریخی، به دلیل کمبود غذا و آب برای اسب‌ها و انسان‌ها، این نژاد مجبور بود برای زنده ماندن خود را سازگار کند و مقاوم‌تر شود. همچنین تعداد زیادی هم‌خونی در جمعیت این اسب‌ها رخ می‌دهد که منجر به آسیب‌پذیری یا تهدید شدن آنها توسط اسب‌های برجسته شده است. امروزه تنها حدود شش‌هزار اسب آخال‌تکه در جهان وجود دارد.
تاریخ جشنواره اسب‌دوانی ترکمن ۱۴۰۳تاریخ جشنواره اسب‌دوانی ترکمن در سال ۲۰۲۴ روز بیست‌وهشتم آوریل مصادف با نهم اردیبهشت ۱۴۰۳ است.
جشنواره اسب‌دوانی ترکمن‌ها زمانی برای گردهمایی علاقه‌مندان به اسب و سوارکاری است و گرامی‌داشت نماد ملی ترکمنستان، اسب آخال‌تکه است. این نژاد بومی ترکمنستان و اسبی باشکوه و ایده‌آل به‌ویژه برای مسابقات اسب‌دوانی است، زیرا به سرعت، هوش و استقامت شهرت دارد. رنگ روشن آنها، همراه با پوست بسیار براقی که از موهای بسیار ظریف و ابریشمی تشکیل شده است، به این اسب‌ها لقب «اسب‌های طلایی» را می‌دهد.
ترکمنستان یک سنت باستانی سه‌هزار ساله در مسابقات اسب‌دوانی دارد که مطابق با آن اسب‌های آخال‌تکه به‌دلیل ویژگی‌های برترشان مانند قدرت و استقامت، به‌منظور شرکت در مسابقات به‌طور انتخابی پرورش داده می‌شوند. این اسب‌ها در گذشته علاوه بر مسابقه، برای حمل‌ونقل نیز استفاده می‌شدند، اما امروزه به‌طور انحصاری برای مسابقه پرورش داده می‌شوند و نماد غرور ملی هستند، تا آنجا که عکس آنها روی تمبرهای پستی، اسکناس‌ها و نشان ملی ترکمنستان دیده می‌شود.
ترکمنستان در اواخر دهه ۱۸۰۰، بخشی از امپراتوری روسیه شد و زمانی که این اتفاق افتاد، روس‌ها مزارع پرورش اسب‌های آخال‌تکه را در حدود سال ۱۸۸۱ تأسیس کردند. روس‌ها سال ۱۸۸۵ برای وارد کردن این نژاد یک ثبت رسمی اسب آخال‌تکه در سطح بین‌المللی ایجاد کردند. با این حال هنگامی که اتحاد جماهیر شوروی در سال ۱۹۲۲ شکل گرفت، تحولات اقتصادی و سیاسی با تعطیلی این مزارع پرورش همراه بود که این امر منجر به کاهش شدید تعداد اسب‌ها شد. تنها در سال ۱۹۷۹ بود که این نژاد به ایالات متحده برده و دوباره پرورش داده شد.
این نژاد از اسب‌ها که به قدرت و استقامت معروف هستند، یکی از پرطرفدارترین اسب‌های جنگی بوده‌اند و امروزه در شرایط بیابانی پرورش داده می‌شوند، زیرا قادر به تحمل دمای شدید هستند و ویژگی‌های تطبیقی بسیاری دارند که باعث بقای آنها شده است.
یکی از معروف‌ترین اسب‌های آخال‌تکه به نام ابسنت، در دهه ۱۹۶۰ در مجموع ۶ مدال را در مسابقات مختلف اسب‌دوانی المپیک کسب کرد.
خودکشی از رزیدنتها به پزشکان رسیده؛ چرا دکتر سمیرا آلسعیدی خودکشی کرد؟/ «خودکشی پزشکان بهمثابه یک انتحار اجتماعی است»